Anam

Evine girdim az önce, buz gibiydi duvarlar
Sensizlik başlamıştı, yüreğimde sızılar
Çaresizce dolaştım, boştu bütün odalar
Yatağını kokladım, canlandı tüm anılar…

Neresinden başlasam, hangisini anlatsam
Ecel kapıma geldi, seni nasıl kurtarsam
Basiretim bağlandı, boşa imiş yalvarmam
Sen yoğun bakımdasın, bense çaresiz anam…

Hep karşılardın beni, hiç sitem etmeyerek
Yüzünde tebessümle, hasta iken gülerek
Okşardın yanağımı, buselerle öperek
Affet kırdıysam anam, bilerek bilmeyerek…

Yoksa bu mu ayrılık, koptu kolum yeninden
Altmış yıllık canımsın, nasıl koparım senden
Sensizlik zor gelecek, yoksa bıktın mı benden
Alışamadım ki ben, evine dön yeniden…

M. Ragıp Güzelbey
27/12/2010, saat:17.00