İlklerden Sonra

Bazı olaylar yeni bir hayatın ipuçlarıdır: Sokağa çıkmalar, baş tutmalar, itirazlar… Yılların birikmişliği var içlerinde. Eğer bunlar toplumsalsa toplumun, kişiselse kişilerin iç yolculuklarının sonucudurlar. Bir bakıma kendini arama, kendini bulma egzersizleri olarak da değerlendirilebilir bunlar. Toplumların ya da kişilerin…

Bir taşın, ırmağın akarında yontulup şekil alması nasılsa. Nasılsa, bir fidanın dallanıp budaklanması… Çiçeğe durması, yapraklanıp meyve vermesi… Ya da yumurtadan çıkan “çıt” sesinin civcive dünya kapısı olması nasılsa…

Bir kuşun ilk uçuşu gibidir bu ipuçlarının oluşumu: İçinde acemilikler, içinde tuhaflıklar, yer yer kör şiddet, öğretilmiş çaresizlikler… Ne derseniz bulunur. Çünkü ilktirler. İlkleri devamlarından ayıran pek çok yan vardır. Her şeyden önce gözenekleri, zapt olunmaz iddialarla, büyük heyecanlarla, yüksek adrenallerle doludur. Yıkıcılıklarına kaynaklık eden de bu özellikleridir.

Yeni bir hayatın ipuçları olan bu olaylar başlarda asilikler, aksilikler, uzlaşmazlıklar ve birtakım gerilimler içerir. Çok fazla ölçü de barındırmazlar mayalarında. Spontane adımları daha çoktur. Pek çok yanı iyi hesaplanmamış, iyi düşünülüp tasarlanmamıştır da ayrıca. Başarı şansı, bu gürültülü patırtılı süreci geçerken kendisini yenileyebilmesine, kendisini yeni olmaya iyi örgütleyebilmesine ve hayatın karşısındaki direngenliğine bağlıdır.

Bazı sözcüklerin iki yürek arasında yarattığı esinti nasılsa… Nasıl bağlarsa bazı öyküler geçmişi şimdiye, şimdiyi geleceğe… Bazı şiirler, romanlar, denemeler… Sanki bir yeşil dal… Farklı iki hayat arasında!

Yeni bir hayatın ipuçları olan bu olaylar bilenip belli bir kıvama girdikten sonra eğer hayatın içinde bir karşılık bulmuşlarsa, geçmişle bağlanırlar geleceğe… İster kişisel olsun ister toplumsal olsun tarihin yapılışı tam da böyledir. Kendisini ne zamana kadar üretirse varlığını da o zamana kadar sürdürür. Kendi varlığına ve diyalektik bütünlüğüne karşı tutucu olmaya başladığında da sönümlenir. Yerini hayatın başka ve yeni ipuçlarına bırakır.

Nasılsa çürüyen diş, kokuşan et…
Dalda, düşme korkusu geçiren meyve nasılsa…
Hayat nasıl dolanır da sonra da boşalıverirse içimizden…

Bütün yeniler, eski başlangıçlara bağlıdır bu yüzden…
Tekrarıdır her şey kendisinin, yeni biçimler alarak…
Ve bu yüzden her şey geçmişine bağlıdır.
En geçmişine…
Denize ulaşan bir ırmak kaynağına nasıl bağlıysa…

Ve şimdi müzik:

“Yepyeni bir hayat doğar bizde ve ülkelerde…”

Hayrettin Geçkin