Komplo Teorileri

Toplumun önemli bir kısmının (hatta çoğunluğu?) iktidar takıntılı bireyleri (erkekler?) kendilerine yakıştırdıkları iktidara, daha muktedirlere ayakçılık yaparak erişmek içgüdüsüyle çeteleşme mekanizmasını besliyor. Böylece, avcı toplumun doğal sosyal oluşumu kabile, daha büyük toplumsal yapı içinde çarpık bir dayanışma yapılanmasına dönüşüyor: çıkar grubu.

Uygar toplumun hedeflediği “topyekün dayanışma ve karşılıklı saygı” daha küçük grup içine daha yoğun olarak hapsedilip “toplumun kalanını istismar” mekanizmasına dönüşüyor.

Çok daha az zaaflara sahip bu “gözü kara” oluşumlar çok daha büyük riskleri de göze alabildiklerinden, zaaflarıyla mâlûl kesimlerden, toplamda, büyük varlık transferi sağlayabiliyor.

Bu yapı, elde edilen büyük gelir ile bir taraftan hizmetkârını taltif ederken, öte yandan da iktidar psikozundan muzdarip erkek bireylere, uygar yapılanmaların hiçbir zaman sunmayacağı, zor ve şiddete dayalı “kendini ispat” olanağını da sunuyor.

Bu oluşumların önündeki en büyük engel, toplumu temsil eden güç olan devlet!

Devlet de gücünü, bünyesindeki hizmet edenleri beslediği “para”dan alıyor ve bu para, yine devlet mekanizmasının (sözde toplum onayıyla) koyduğu kurallar çerçevesinde bireylerin varlıklarından tevkif ediliyor.

Bu bağlamda, devlet de toplumun bir örgütü. Bol parası var. Bu parayla, ayrıca, toplumun güvenlik mekanizmalarını da besliyor: polis ve silahlı kuvvetler. Bu çok büyük bir güç! Tek zaafı, bireylerden oluşması ve her birey gibi onlar da zaafiyet sergileyebilir.

Peki, devlet mekanizmasının kritik konumundaki bireyler de yukarıda konu edilen yapılanmaların önündeki engelleri kaldırmak üzere ikna edilemez mi (ayrıcalıklı çıkar grubu oluşumu)?

Hatta, tüm devlet mekanizması söz konusu ayrıcalıklı çıkar gruplarıyla işbirliği içinde olamaz mı? Örneğin, kritik konumlar bu çıkar gruplarının hizmetkarlarınca işgal edilmiş olamaz mı?

Tabi, bunlar hep dizilerden, filmlerden, romanlardan komplo teorileri… çok da şeytmemeli!

Homo Erectus