Paça ve Kaça
Paça:
– Hadi, gel Kaça! Elmas bulmamız lazım!
Kaça:
– Olmaz Paça, orada başımıza bir iş gelir!
Paça:
– Gidiyoruz Kaça, lütfen kavga çıkarma!
(2 saat sonra)
Kaça:
– Paça, bak, sen de yoruldun işte! Ben sana demiştim!
(3 saat sonra)
Paça:
– Kaça, geldik işte! Ben sana demiştim! Burada bir sürü hazine var!
Kaça:
– AAA! Paça, ben hayal mi görüyorum? Orada 50 kese dolusu altın var!
Paça:
– Evet Kaça, ben seni buraya getirdiysem, bir bildiğim vardır.
Kaça:
– Evet, sen haklıymışsın. Başta kavga çıkarmamalıymışım, Paça.
Paça:
– Neyse Kaça, bu altınların sahibi bizi yakalamadan hemen alıp kaçmamız lazım!
Kaça:
– Peki, bizi altınları alırken görürse ne olur ki?
Paça:
– Bizi yer, Kaça! Bu yüzden hızlı olmamız lazım!
Kaça:
– Tamam Paça, hızlı olalım o zaman!
Paça:
– Evet evet, hızlı olmalıyız!
Kaça:
– Tamam o zaman Paça, 50 kese altın var, 25’ini sen al, 25’ini ben.
Paça:
– Tamam Kaça, öyle yapalım.
Kaça:
– Ama Paça, bu altınlar çok ağırmış. Sadece yarısını alsak olmaz mı?
Paça:
– Olmaz Kaça, hepsini almamız lazım!
Kaça:
– Hadi, zaman kaybediyoruz, 25 altını alıp gidelim!
Paça:
– Hayır Kaça! Hepsini almadan buradan çıkmayacağız!
Kaça:
– Offf, neyse… Ne kadar altın alırsak alalım, bana fark etmez!
Paça:
– Neden fark etmez Kaça?
Kaça:
– Çünkü… Hani demiştin ya, altınların sahibi gelip bizi yiyebilir diye…
Paça:
– Evet? Devam et Kaça!
Kaça:
– İşte bu yüzden altın sayısı fark etmez! Bizim buradan acil çıkmamız lazım, yoksa yakalanacağız!
Paça:
– Şimdi anladım Kaça, o zaman hızlı olalım.
Kaça:
– A… arkana baksan iyi olacak, Paça…
Paça:
– Kaç Kaça, KAAAÇ! Elmasları da AAAAL!
Kaça:
– AAH! Senin yüzünden ne hallere düştük! Başta gelmeyelim demiştim, ama dinlemedin! Aferin sana, aferin!
Paça:
– OOOF, doğru söylüyorsun! Keşke seni getirmeseydim, Kaça! Hep kavga çıkarıyorsun, sen gelmeseydin her şey daha güzel gidecekti! Hadi, sen git, ben kendi başımın çaresine bakarım!
Kaça:
– Tamam, gidiyorum! Sen istedin!!!
Paça:
– Tamam, gidersen git, umurumda değil!!!
Kaça:
– Tamam, ben gittim! Kendine kötü bak! Bay bay! Paça, nihayet gitti, daha rahat edeceğim şimdi. Ama şu altınların…
Paça:
– Altınların sahibi de bir peşimden düşmedi ya! Zaten sinirliyim, bir de sen peşimi bırak, tam 5 mahalle geçtim, hala peşimde! Neyse, bırakır peşimi şimdi.
(2 saat sonra)
Paça:
– Of, altınların sahibi hala peşimi bırakmadı. Çok yoruldum, yeter artık ya! Neyse, eve varmam çok az kaldı. Eve girince beni gözden kaybeder, kendi evine gider.
(10 dakika sonra)
Paça:
– Oh, sonunda eve geldim! Peşimi de bıraktı şu altınların sahibi. Kaça’ya da geldiğimi söyleyeyim bari… KAÇAAAA, BEN GELDİİİM!
Kaça:
– HOŞGELDİN, PAÇAA!
Paça:
– YANIMA GEL KAÇA, ARTIK BAĞIRARAK KONUŞMAK İSTEMİYORUM!
Kaça:
– GELDİM, GELDİM.
Paça:
– Sana bir şey söyleyeceğim, Kaça.
Kaça:
– Paça, bu ne hal? Kan ter içinde kalmışsın! Sana bir su getireyim.
Paça:
– Tamam.
Kaça:
– İlk şu suyu iç de bir kendine gel, sonra anlat.
Paça:
– Ben gelirken altınların sahibi bizim evimize kadar geldi. Altınlar bizde… Yani, demek istediğim, başımız dertte. Dışarı çıktığımız an bizi yiyebilir.
Kaça:
– Peki ama nasıl anında buraya gelecek ki?
Paça:
– Nasıl mı? Şimdi hemen anlatayım. Onun altınları bizde olduğu için çok hızlı bir şekilde buraya gelebilir. Bu yüzden her yere arabayla gitmeliyiz. Arabada olursak bize zarar veremez ve bizim olduğumuzdan da emin olamaz. Anladın mı?
Kaça:
– Tamam, şimdi anladım. Çok dikkatli olmalıyız yani.
Paça:
– Evet, çok dikkatli olmalıyız.
Kaça:
– Tamam, hazırlıklarımızı yapalım o zaman.
(1 saat sonra hazırlıkları bitirirler)
Kaça:
– Tamam, artık hazırız, değil mi?
Paça:
– Evet, evet, hazırız.
Eda
