Güneye bakıyor pencerem, çiçeklerle donanmış. Çoğunun adını bilmem. Karım da bilmez ama sevgiyle büyütüyor onları. Pencere benim, çiçekler onun. Sularken konuşur, tozlarını alırken okşar. Evin içi bahçeye döndü. Günün birinde kaldırıp hepsini atacağını…