Yaşatmıyoruz, Kötüyüz

Kendimizin dışında her şeyi  yok etmek üzere kurulu bir refleksimiz ve anlayışımız var.

• Ben değilim
• Ben öyle şeyler düşünmem
• Ne münasebet ben yapmam

Tabii ki yapıyorsun, tabii ki düşünüyor ve hayata geçiriyorsun. 

Bebeğini elinden aldıklarında, topunu vermediklerinde yaşadığın kaybetme duygusunun yerine kazanma duygusunu hakim kılmak için ağlamadın mı?
Sahip olmak için çareleri üretmedin mi?

Ve kazanınca, sahip olunca sustun.

Dünyanın senin etrafında ve senin menfaatine döndüğünden hiç şüphe duymadın. 

Toplumda var olma, değer görme arzunun topun elindeyken kıymetli olduğunu fark ettiğinde de menfaatlerinin kıymetli olduğunu gördün.

Kazanmanın ve sahip olmanın gücünü öğrendin. Kendinin dışındaki tüm yaşamın senin menfaatine uygunsa kıymetli, değilse değersiz ve yok edilmeye aday olduğunu öğrendin. 

Yaşatmak, korumak, muhafaza etmek kutsal ve mutlak olduğu halde, sen tam tersini yaptın . Kötülüğü mutlak kıldın medeniyetinde sen. 

Sen, ben, biz ve tüm insanlık , inkar edilemeyecek bir şekilde kendisinin dışında ve arzu ediyorsa yaşatmayan, korumayan, yok eden bir kötülüğün mimarı olmayı seçti.

Tabiatı yaşatmadık

Canlıları yaşatmadık

Kendi türümüzü yaşatmadık

En kötüsü de makul ve optimum bir anlayışta olan insanlığı yaşatmadık.

Bir yol bulabilirdik belki de, fakat deneseydik olabilirdi, ancak denemedik.

Medeniyetimizin bu çağlarını yüceltebilirdik belki de yaşatarak, koruyarak, birlikte yaşamaya uygun eylemlerde bulunarak. 

Yapmadık!…

Sahip olma ve kazanmanın bize verdiği hazzı, istemediğimiz tüm canlıları yok ederek tatmaya devam ediyoruz.

Tıpkı, şehirlerimizdeki sokak canlılarını yok etme arzularımız ve eylemlerimiz gibi. Birlikte yaşama niyetini koruyamadık.

Yok edelim, öldürelim ve bir daha da hayatlarımızda olmasınlar diyenlerin kötülüğünü yaşıyoruz çağımızda.

İşin özü, yaşatmıyoruz ve kötüyüz..!

Menfaatine dokunana kadar tüm insanlar iyidir. Kazanma ve sahip olma arzusunu eyleme dönüştürüp, bu konuda çabasını yoğunlaştıranlar başkalarının menfaatlerine dokunana kadar da iyidirler.

Sonra? 

Sonrası, sahip olma ve kazanma çabası.

Kazanana kadar belki de yok etmek, kötülüğün Nirvana’sını yaşama ve gerçekleştirme çabası içinde olmak tek amacımız oldu.

• O, burada olmasın
• Şunu istemiyorum
• Bunları da yaşam alanında görmek istemiyorum
• Ben istediğim kadar benim dışımdaki her şey olabilir ve yaşayabilir.                           

Acı gerçeğimiz bu.

Yaşatma, yok edilmesini sağla ve dünya benim etrafımda dönsün. 

Kötüyüz, kötülüğümüzü sokak canlılarını yaşatmayarak göstermekten kaçınmıyoruz.

Ya sen? 

Kötü olmadığını bir şeyler yaparak ispat etme zamanın gelmedi mi ey insan?

Haydi yaşatalım ve yaşayalım.

Medeniyetimizi yüceltecek olan kötülüğü bırakıp yaşatmak’tır.

İnsan

29.07.2024