Yittiğinin Resmidir…

Bırak hayata dair ayrıntıları etraflıca kavrayıp, farkındalıkla gereğini yapmayı ve idrak duruluğunda huzuru kulaçlamayı…
Daha pek çok ayrıntıyla, teferruatla, ıvır zıvırı yerine getirmeyi…
Kendinden eminlikle…
Durduk yerde, dahası, önlenemezlikte…
Kendi üstüne üstüne devrilmeler de…
Hayatın tarifsiz yüklerinin altında ezilmeyi…
Değil, sadece kendi ağırlığının altındaki yerle yeksanlığı kavrayamıyor hallerdeysen…
Farkındasızlıkla, tepkisizlikler bataklığında debeleniyorsan…
Yetmedi, şakülünün kaydığını, hayatı ıskaladığını dahi bilemeyecek kadar acz ve yitiklikler içindeysen…
İçinden geçen gam kervanlarını da, sevinç alaylarını da bilip anlayıp ayıramıyorsan…
Hiçlikteliğin ve çokluktalığın onu, o anda yaşananları ayırt edemez hallere düştüğünün bile idrakinden yoksunsan…
Ne hazin ve ne kahredicidir ki…
Hallerin böyleliği, değil sıfırı tüketmişliğin…
Düpedüz, lamsız-cimsiz, amasız, fakatsız, hasılı kılçıksız, çöpsüz olmacasına…
Külliyen yittiğinin resmidir, yittiğinin resmidir…
YİTTİĞİNİN RESMİDİR…
Bu hallerde sersefillikler de, helaklık da ömür tüketmek, dibine kadar…
Arı duru, darasız, kemiksiz, canlı cenazelikle, yaşayan ölü canlığın ağır mı ağır, bariz kanıtı, su götürmez ilanıdır, ilanı…
İstemeksizin ve irade dışı…
Hatta sebebinin asla sen olmadığının, yaşanmışlıkla kanıtlanmışlığında…
Ömür, beden, akıl, duygu, ruh, düşün dünya’nın cevheriyle, zenginliğini, yani kıymetlilik anlamı olan varını yoğunu…
Halk betimleyişiyle, sermayeni kediye yükleyerek…
En cahiliyle, bönünün anlayacağı aşikârlıkta olmacasına…
Resmen ve alenen, sıfırı tüketerek, hayata ve koşullara boyun eğenlikle, kulluk hallerine katlanmayı tek yaşam biçimin olarak sineye çeken olmalar…
Bu haller…
Baktığın aynada, suretini görmeme hali yaşamak kadar çarpıcılığın da, hatta vuruculuğunda gerçekliklerde…
ORTADA ÖLÜ YOKKEN, MATEMİ YAŞAMAKTIR, MATEMİNİ YAŞAMAK!
Hele ki de…
O mekânda, o, ölünün de, ağlanıp yanılacak olanında kendin olduğunun idrakinden yoksunluğun, insanı tarumar edişidir, TARUMAR EDİŞİ!
Sıfırı tüketmenin, ayan beyan ilanıyla, kanıtıdır.
<< – HAYATIN ARENASIYLA, BAĞRINDA >>… Sıfırın bile bir ederinin olduğu gerçeğinin hazin kuytusuyla, kör karanlığında…
En cömert ifadeyle de…
<< – Gölgesinde. >> Geçen, ıskaladığını bile fark etmeme talihsizliği, berbatlığıdır…
Uzun lafın kısası, özcesi…
Hatta hemen her şeyden ve kendinden bile bihaberliklerle…
EDERSİZLİĞİN İLANI, HİÇLİĞİNİN VE YİTTİĞİNİN RESMİDİR…
YİTTİĞİNİN RESMİ!…

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ / İSYANİ
Immenstaad / Almanya
06 / 08 / 2022 – Cumartesi
Saat ; 22_55